Contact opnemen?071 542 61 52

Interview in AD met advocaat Robert van der Laan over zedenzaken

02/08/2022

De ouders van de 28 kinderen die slachtoffer werden van de Waddinxveense kinderlokker Marco de W. (51) konden hem dag en nacht bellen. En ook de familie van de omgebrachte Esmee (14) uit Hazerswoude-Rijndijk kan op zijn steun rekenen. Strafrechtadvocaat Robert van der Laan (41) werkt aan zware zeden- en geweldszaken.

Het leed dat hij meemaakt bij zijn werk als strafrechtadvocaat neemt hij nooit mee naar huis, zegt Van der Laan. Want als advocaat verdedigt hij ‘een dossier’. En daarom gebeurt het geregeld dat Van der Laan als strafpleiter aan de andere kant belandt. Dan behartigt hij juist de belangen van een verdachte: ,,Ik vaar niet op een moreel kompas. Doe je dat wel, dan kun je geen advocaat zijn.” Een interview, vlak nadat de rechter De W. veroordeelde tot drieënhalf jaar cel en tbs met voorwaarden.

Nooit eerder stond u zo veel slachtoffers tegelijk bij in één zaak. De uitspraak is net achter de rug, hoe is het gegaan?
,,Deze zaak is goed gegaan. We hadden te maken met een verdachte die schuld heeft bekend en bij de politie heeft verteld wat hij heeft gedaan. De ouders zagen in dat hij hulp nodig heeft. Sterker nog, ik moest net na de uitspraak verdedigen dat hij eerst nog celstraf krijgt. De meeste ouders die erbij waren, vinden dat het niets toevoegt. In hun ogen moet De W. zo snel mogelijk worden behandeld.”

Hoe was het om zo’n grote groep ouders te begeleiden?
,,Het was regelen en sturen, maar het is soepel verlopen. Ik heb veel samengewerkt met de casemanagers van Slachtofferhulp. Zij doen hun werk erg goed. In het begin is er een bijeenkomst georganiseerd waarin ik veel heb verteld. Ook in algemene zin, over mijn werk en het strafrecht. Daarnaast verliep ook de samenwerking met het Openbaar Ministerie en de betrokken gemeenten goed. Ook zij hebben dit direct opgepakt. Er werd verlichting geplaatst en parkjes werden gesnoeid.”

Er waren ook kinderen aanwezig bij de uitspraak, dat gebeurt eigenlijk nooit, toch?
,,Dat klopt. We hebben toestemming gevraagd en gekregen van de rechtbank. Onder een bepaalde leeftijd moet  daar ook toestemming voor worden geven en dat heeft natuurlijk een reden. Zo’n zaak is gewoon zwaar. In het begin kwam de vraag op tafel of de kinderen bij de rechtszaak aanwezig mochten zijn. Dat heb ik afgeraden. Maar sommige kinderen wilden heel graag bij de uitspraak zijn. De verdachte was daarbij niet aanwezig. Ik weet ook niet hoe de reacties waren geweest als hij er wel had gezeten, maar nu vonden ze het vooral spannend. Het zorgde voor een andere dynamiek.”

Wat gebeurde er in de rechtszaal?
,,Ineens staan er jonge kinderen in de rechtbank. Aan de ene kant werd de sfeer losser.” Glimlachend: ,,Omdat ze met elkaar zaten te smoezen van ‘dat duurt lang zeg’ en ‘kunnen we al weg’? Terwijl we nog maar twee minuten binnen zaten.” Dan, serieuzer: ,,Maar het gaf ook een extra lading, ook bij de rechtbank. Dat zag ik aan de mimiek van de rechtbank.  Wij, de procespartijen, zien normaal gesproken alleen een dossier.” 

Draagt hun komst bij aan de verwerking?
,,Ik ben natuurlijk geen psycholoog, maar ik denk dat de kinderen een stukje erkenning hebben gekregen. ‘Het gaat over mij’, dat gevoel. Dat zou ik me ook goed kunnen voorstellen. Ze hebben nu zelf gehoord van de rechter dat hij de gevangenis in moet en daarna nog naar een instelling. Dus ik denk dat het wel bijdraagt.” 

Hoelang bent u nu strafrechtadvocaat?
,,Sinds tien jaar. Dat ik ervaring heb, vinden cliënten prettig, merk ik. Zedenzaken bijvoorbeeld zijn enorm gevoelig. Intens, met veel leed. In één keer wordt je hele hebben en houden op tafel gelegd. Letterlijk. Dus kleine dingen, zoals de bejegening, zijn erg belangrijk. Als een verdachte zich in de rechtbank tijdens de zitting direct richt tot mijn cliënt bijvoorbeeld. Dat accepteer ik niet en druk ik de kop in. Dan zal ik altijd bezwaar maken, als ik het slachtoffer bijsta. Een verdachte hoort zich te richten tot de rechtbank.” 

Haalt u daar voldoening uit?
,,Ja. Dat stapje extra zetten is wel waar ik de meeste energie uithaal. Als je voor een slachtoffer of met familie werkt, heb je te maken met emoties. En met rouw, in het geval van levensdelicten. Die begeleiding in mijn rol als advocaat, daar haal ik voldoening uit. Net als zojuist bij de uitspraak, iedereen is blij en opgelucht. Dan weet je dat je het als kantoor goed hebt gedaan.”

Behalve in het strafrecht bent u ook gespecialiseerd in zedenzaken. Waarom heeft u hiervoor gekozen?
,,Ik ben er eigenlijk een beetje ingerold. Voordat ik advocaat werd, zat ik bij de politie. Ik zat bij bureau Hoefkade in Den Haag, bij de strandpolitie, maar ook in specialistische eenheden, een aanhoudingseenheid, de ME en bij de recherche. Daar heb ik me veel met zeden beziggehouden. Nog steeds, maar toen zeker, sportte ik veel. Het waren fysiek vaak zware opleidingen.”

,,Mijn omgeving zei: ‘dat kun je niet je hele leven doen’. Dus toen ben ik gaan studeren, naast het politiewerk. Rechten, eerst mijn hbo-propedeuse en toen de universiteit. Ik wilde eigenlijk officier van justitie worden, dat ligt toch in het verlengde van het politiewerk dat ik altijd deed. Maar net voordat ik solliciteerde, veranderden de opleidingseisen. In het kort kwam het erop neer dat ik eerst twee jaar stage moest lopen. En dat ging niet. Toen werd ik dus advocaat en dat blijf ik ook. Zedenzaken zijn juridisch complex en dus interessant voor een advocaat. Het bewijs speelt zich af ‘achter gesloten deuren’, er is niemand bij.” 

Lees verder via AD.nl (klik hier).

Foto: © Frank Jansen

U kunt uw vraag of uw persoonlijke situatie vrijblijvend aan onze advocaten voorleggen.

  • Home
  • Over ons
  • Rechtsgebieden
  • Onze mensen
  • Nieuws
  • Contact
  • Zaak aanmelden
  • Neem contact met ons op

    Vul onderstaand formulier in of bel direct naar 071 542 61 52!