‘Verdriet van nabestaanden wordt niet altijd vergoed’

Thijs H. vermoordde Diny. Haar tweelingzus kreeg geen leedcompensatie voor het verlies van haar zus. „Schrijnend en frustrerend”, zegt haar advocaat Sébas Diekstra.

Het leven van Diny’s zus werd op zijn kop gezet op 7 mei 2019, de dag van de moord. Sinds hun geboorte, 63 jaar daarvoor, hadden de zussen een sterke band. Ze kletsten, wandelden met de honden en gingen samen met hun partners op vakantie. Ze hadden die speciale band die tweelingen vaker beschrijven. Zelfs op afstand van elkaar voelden ze het als er iets met de ander aan de hand was. Zo ook die dinsdag 7 mei.

En toch, waar Diny’s man en dochter een vergoeding van affectieschade krijgen, is het verzoek van haar tweelingzus afgewezen. De rechtbank begrijpt het verdriet, maar ziet geen wettelijke mogelijkheden voor het veroordelen van H. tot betaling.

Diekstra vindt het vreemd dat een partner sinds heel kort nu meer rechten heeft dan iemand die levenslang met een slachtoffer verbonden is. Volgens hem laat de wet de rechter nu juist enige vrijheid om te bepalen wie buiten partners, kinderen en ouders vanwege een diepe band eventueel nog meer in aanmerking zouden kunnen komen voor een vergoeding voor affectieschade. „Het gaat haar niet om de 17.500 euro: daar krijgt ze haar zus niet mee terug. Het gaat haar wel om erkenning van haar leed via dat bedrag.”

Lees verder via: NRC